داشتم به این فکر میکردم که یعنی چی افرادی که همدیگه رو میشناسند ماسک به صورتاشون بزنند و شروع کنند به رقص ، اونم درحالی که فکر میکنند شناخته نمی شوند .
احساس میکردم کار احمقانه ای میکنند تا اینکه با یک فیلم آشنا شدم به نام روح اپرا .
اونجا فهمیدم چیزی که این رقص رو جذاب میکنه نه مراسم عجیبشه و نه رقصش !
بلکه روحی هست که در پشت اون نهفته و بسیار هم زیباست .
اینکار مثل مراسم قاشق زنی در شب چهارشنبه سوری خودمون می مونه !
بیشتر واسه دختر و پسر های جوان به وجود اومده تا بدون اینکه صورت هم را ببینند و قضاوت کنند ، بوسیله کلام با هم ارتباط بر قرار کنند.
تا بتوانند با ذات یکدیگر آشنا بشند و به قول خودمون دست از صورت بکشند و به سیرت توجه کنند.
چون وقتی صورت هم را نبینند خارج از هر گونه افکار کج و منحرف می توانند به هم دل ببندند و اینگونه یک رابطه محکم عشقی را بوجود بیاورند .
پس در این صورت ، زمانی که ماسک را به اختیار و با هوشیاری طرف مقابل به صورت میزنند ، از زدن ماسک نامرئی برای گول زدن طرف مقابل پرهیز می کنند .
کاری که در کشور ما دیگر به یک رسم تبدیل شده است !